Ես կցանկանամ պատմել իմ նախապապերի` մայրական կողմից Մուրադյան Անդրանիկի և Վլադիմիր Ենոքյանի, իսկ հայրական կողմից` Ստեփան Ստեփանյանի և Թադևոս Մնացականյանի մասին։
Մայրական կողմի նախապապերս
Անդրանիկ պապը պատերազմի ժամանակ վիրավորվել է և վերադարձել Հայրենիք` ապաքինվելու, ունեցել է քաղ. ղեկավարի պաշտոն։ Մասնագիտությունը պատմաբան է եղել, և եթե չեմ սխալվում, 1950-60-ական թվականներին եղել է սովխոզի տնօրեն։ Անդրանիկ պապի մոտիկ ընկերը` Անտոն Երվանդի Քոչինյանը, միշտ երախտապարտությամբ է հիշել նրան։
Վլադիմիր պապը եղել է աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանակիր ու բավական մեծ ճանաչում է ունեցել Հայաստանում։ Նա նույնպես եղել է սովխոզի տնօրեն և պատմաբան։
Հայրական կողմի նախապապերս
Տատիկիս հայրիկը` Ստեփան Ստեփանյանը, զոհվել է Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ։
Իսկ Թադևոս պապը հասել է ավերակների վերածված Բեռլին, այնտեղ ավանդական քոչարի պարել, բարձրացրել հայկական պետական դրոշը և հաղթանակած վերադարձել։ Նա ունեցել է գնդապետի կոչում և նույնպես եղել է պատմաբան։